Lokale kennis. Maal twee.

De laatste jaren valt me op dat er vaker adviseurs en ontwerpers gevraagd worden die wortels hebben in de gemeente of regio waar de opgave over gaat. Ik snap het wel. In ons vak is het steeds meer maatwerk: de ene plek is de andere niet. Zeker, voor een frisse kijk en een nieuw idee is ook wat te zeggen, maar er zit absoluut een voordeel aan het inzetten van lokale kennis, de plaatselijke verhalen en de eigen energie van een stad of dorp. Zo ook in mijn geval. De afgelopen vijf jaar gingen veel van mijn opdrachten over Eindhoven: de stad waar ik al zo lang woon.

Maar juist dat vertrouwde, het bekende, dat moet ook zo nu en dan gevoed worden. Al meer dan twintig jaar dezelfde stad. De stad die ik als mijn broekzak ken, na al mijn werk in de ruimtelijke ordening, cultuur en politiek. Soms wordt een voordeel een nadeel. Want alles bekend, betekent weinig onbekends. Als een oud en vertrouwd huwelijk, dierbaar en liefdevol, maar zonder al te veel spanning. Ik wilde méér, of iets anders.

Anderhalf jaar geleden koos ik voor een tweede leven in Amsterdam. De NS werd mijn grootste vriend: meerdere malen per week rij ik op en neer van woonplaats Eindhoven naar woonplaats Amsterdam. Een experiment. Kun je op twee plekken wonen? Kun je twee steden kennen?
Tijdelijke woonplekken, die betaalbaar zijn vanwege de tijdelijkheid, laten me zwerven door verschillende stadsdelen.
Werk, hobby en passie zijn de bouwstenen van mijn tweede bestaan in Amsterdam. Met mensen in Tuindorp Oostzaan en iedereen die hart heeft voor het Zonneplein. Met de ontwikkelingen op de Van der Pekstraat. Met de kroegen tussen het Vondelpark en de Westergasfabriek. En met de buurtcultuurontwikkelingen in West, aan beide zijden van de A10. Met de eilanden en het water. Met de parken en podia. Met de avonden en de ochtenden. Met vakgenoten en nieuwe vrienden.

Nu zwerf ik vanuit Amsterdam Oost. Een voorlopige ‘vaste’ plek, vlakbij station Amsterdam Amstel, op nog geen vijf kwartier van Eindhoven. Een tweede thuis en een tweede werkplek.
Langzaamaan begin ik Amsterdam steeds beter te leren kennen. Nu maar hopen dat mijn groeiende lokale kennis, in combinatie met mijn frisse blik, ook gaat leiden tot werk in de hoofdstad.
Van Eindhoven blijf ik ondertussen genieten. Van mijn vrienden, mijn klussen en mijn woning daar. En ik voel me een mazzelaar. Een mazzelaar dat ik deze combinatie kan beleven. Het beste van twee werelden: warm en vertrouwd, en nieuw en uitdagend.

Alhoewel het natuurlijk ook weer allerlei praktische vragen oproept. Op Facebook en linkedin kun je niet twee woonplekken of werkplekken invullen. Op mijn website en onderaan mijn mail kan dat natuurlijk wel. Zal ik dat maar eens gaan doen?